Ձեզ ենք ներկայացնում Դիլիջանցի երիտասարդ ստեղծագործող, երգիչ, ակտիվ հասարակական գործիչ, Վաչե Գրիգորյանի նոր հեղինակային բանաստեղծությունը, "ԱՐևԱՇՈՂ ՄԱՅՐՍ"

ԱՐևԱՇՈՂ ՄԱՅՐՍ

Արևի շող է մայրս, Լույյսի աղբյուր է Մայրս:

Տխուր սրտիս սրտակից, Հույս, աչքի լույս է Մայրս:

Թե չեմ քնել ես անգամ, ինձ երգ է ասել մայրս,

Խորհուրդ տվել, խրատել իմ գանձ, ադամանդ Մայրս:

Իմ մանկությունն է Մայրս, պատանեկությունն է Մայրս:

Անցած կյանքիս, լույս ճանփիս, մոլորակն է իմ մայրս:

Գիշերն անքուն լուսացրել, օրօրօցիմոտ մայրս,

Ինձ լույսի շող է դարձրել լույսի աղբյուր իմ Մայրս:

Կյանքս գունեղ է դարձրել, եռանդով, սիրով լցրել,

Թե տխրել եմ ե'ս անգամ ուրախ է դարձրել Մայրս:

Հիմա արդեն կայացել, հասունացել, վեհացել,

Ժառանգել եմ նրանից լինել ուժեղ, կյանքի դեմ:

Մայր չես թողել, որ տանջվեմ, հիասթափվեմ, կոտրվեմ,

Թե եղել եմ հուսահատ, սիրտս հույսով ես լցրել:

Մայր հեռացար Դո'ւ անժամ, թողնելով գործերդ կիսատ,

Որքան երազանք, նպատակ մնաց կյանքում անկատար:

Բացվեր դուռը ներս գայիր, սիրտս Ք'ո մոտ բանաի,

Ոչ թե երազում, երկնքից այցի գաիր, տեսնեիր:

Դո'ւ կինեիր հայուհի, ուժեղ, եռանդուն թագուհի,

Սեր, բարություն Ք'ո ներսում, բարություն, սյուն իմ Մայրիկ:

Աստծուն հրեշտակեր պետք, և նա ի'ր մոտ քեզ տարավ, Դո'ւ `իմ միակ, իմ աշխարհ, իմ անփոխարինելի մայր

Կապրես հավետ մեր սրտում, մեր հոգում, երգիս տողերում Դո'ւ երկնային հրեշտակ, կարոտս արնեմ երազով……….

Հեղինակ Վաչե Գրիգորյան Դիլիջան 17.09.2016