Կամուրջս ՝ խարխուլ,
Տառապանքս ՝ լուռ,
Կամքս ՝ ամրակուռ։
Կաղնու պես կանգուն ու միշտ աննկուն։
Ուրա՛խ, միշտ հպարտ, ծիծաղկոտ, անպարտ։
Երբեք չնայած,
Մարած լույսերին։
Ճամփա եմ հարթում ՝
Գալիք հույսերին։
31․08․2016թ․ ք․Դիլիջան
Հեղինակ ՝ Սվետլանա Գրիգորյան։
Ո՛վ դու իմ բարի, դու Տեր մեր Բարձյալ Շն որհակալ եմ քեզ, որ տվեցիր մեզ՝ ծնող սրբասուրբ ,
Մայր քնքուշ ու հեզ,արևներ հրկեզ։
Երկնքի կապույտ, զմռուխտե սարեր,
Բխող աղբյուրներ ։
Զավակ սիրասուն ,ծառ ու ծառաստան ,
Ու մի հինավուրց երկիր Հայաստան ։
Թե որ երկնքից նայում ես մեզ Տե՛ր
Հայ ազգիս, դու տուր միասնություն , սեր։
Թե որ դու ես մեր փրկիչը վերին
Ծնկաչոք լինեմ քո ամեն մի սուրբ աղոթատեղին ։
Ու մոմեր վառեմ խաչքարերիդ հին ,
Դու պաշտպան եղի՛ր իմ թշվառ ազգին։
Հեղինակ ՝Սվետլանա Գրիգորյան․ 23․07․2016
Комментариев нет:
Отправить комментарий