_ Գիտես?.... _ Ինչը???,_ շրջվելով ասաց տղան: _ Մի օր դու կցանկանաս վերադարձնել ինձ և մեր անցյալը, բայց ես չեմ ցանկանա... այդ ժամանակ էլ դու կհասկանաս, թե ես հիմա ինչ վիճակում եմ քո բառերից: _ Ես չեմ վերադառնա,_ ասաց տղան ու հեռացավ: Անցավ 7 տարի... տղան աղջկան չէր մոռացել... Տղան գալիս է ու թակում աղջկա տան դուռը... _Ում եք ուզում,_ դուռը բացելով` ասում է մի փոքրիկ տղա: _ Փոքրի'կ, Լենան այստեղ է ապրում?_ հարցրեց տղան: _ Մաաաաա'մ, քեզ մոտ են եկել,_ բացականչեց փոքրիկը: _ Դուք ինչ-որ բան եք ցանկանում?,_ մոտենալով դռանը` ասաց աղջիկը: _ Ո'չ, ես շփոթել էի բնակարանները,_ թեթև ժպտալով ասաց տղան ու շրջվեց,որ հեռանա: _ Ալեքսանդր, դու ես??? Տղան շրջվեց... _ Իսկ դու չէիր հավատում, երբ ես քեզ այն ժամանակ ասացի,_ հիշելով անցյալում ասած իր խոսքերը` ասաց աղջիկը: Տղան լռում էր ու թեթև ժպտում... _ Ներս կանցնես?,_ հարցրեց աղջիկը: _ Ո'չ, ների'ր, չեմ գա,_ ասաց տղան: _ Լա'վ,_ ասաց աղջիկը ու փակեց դուռը: Տղան բարձրացավ ամենավերջին հարկը, գրեց մի նամակ ու ցատկեց...